لنت ریو جلو TSW

ویژگی‌های ظاهری و ساختاری لنت

لنت‌ها با ویژگی‌های ظاهری متفاوتی ساخته می‌شوند. شرکت‌های مختلف با هدف کاهش صدا، بهبود ترمزگیری و سازگاری بهتر با دیسک چرخ تغییراتی را در شکل لنت ایجاد می‌کنند. برخی از عملیاتی که بر روی ساختار و شکل لنت انجام می‌گیرند به شرح زیر می‌باشند.

ایجاد شیار بر روی سطح لنت:

این شیار منفذی را برای فرار گرد لنت و همچنین گازهای تولید شده از آن در هنگام ترمزگیری فراهم می‌کنند. همچنین وجود این شیار موجب بهبود جریان هوا بر روی لنت شده و باعث بهتر خنک شدن لنت می‌گردد. شیار روی لنت با کمک به کاهش دمای لنت و خروج بهتر گازها احتمال شیشه شدن لنت و از دست رفتن توان ترمزگیری در شرایط سخت را پایین می‌آورد.

پخ کردن حاشیه‌های لنت:

ممکن است کالیپر ترمز نتواند تمام سطح لنت را در هنگام ترمزگیری به دیسک بچسباند و فشار کمتری به حاشیه‌های لنت وارد کند که این مسئله می‌تواند موجب ایجاد صدا در هنگام ترمزگیری شود. این مسئله مخصوصاً زمانی که لنت نو می‌باشد و دارای حاشیه‌های تیز است بیشتر ممکن است اتفاق بیفتد برای مقابله با این مسئله بعضی از لنت‌ها به صورت پخ شده عرضه می‌گردند. پخ بودن حاشیه‌های لنت همچنین موجب توزیع بهتر فشار و تنش بر روی لنت می‌گردد.البته بعضی از تولید کنندگان ایرانی با تجربه، با اتکا به دانش و مهارت خود هیچ گونه پخی را روی لقمه لنت لحاظ نمیکنند، از معدود تولید کنندگان ایرانی که بدون خط لنت تولید می‌کند به عنوان مثال گروه تولیدی وارِن WAREEN رو می‌توان نام برد . صفحه‌های فلزی یا غیر فلزی در پشت لنت: نقش این صفحه جذب برخی ارتعاشات و صداهای تولید شده می‌باشد. که عملکرد کم صداتری را برای لنت به ارمغان می‌آورد.

هشدار دهنده اتمام لنت:

بیشتر لنت‌ها دارای یک قطعه از جنس فلز نرم در داخل می‌باشند، زمانی که لنت رو به اتمام می‌باشد و ضخامت آن از حدّ مشخصی کمتر می‌شود، این قطعه فلزی با دیسک درگیر شده و ایجاد صدا می‌کند تا راننده خودرو متوجه اتمام عمر لنت گردد و قبل از آنکه دیسک آسیب ببیند آن را تعویض کند. در خودروهای پیشرفته تر این قطعه با یک سنسور جایگزین می‌شود که زمانی که لنت رو به اتمام است با ارسال سیگنال علامتی را بر روی صفحه نمایشگر خودرو نمایش می‌دهد.

از دست رفتن قابلیت ترمزگیری در هنگام داغ شدن ترمز

brake fade

بارها شنیده شده‌است که راننده‌ای پس از ترمز گیری‌های متوالی مخصوصاً در جاده‌های کوهستانی و شرایطی که فشار بیشتری به لنت وارد می‌شود، توان ترمز را از دست داده است و اصطلاحاً گفته می‌شود که لنت خودرو شیشه شده‌است. دلیل این پدیده به شرح زیر می‌باشد: زمانی که به ترمز فشار وارد می‌شود، مثلاً در هنگام مسابقه یا زمانی که خودرو با وزن زیاد از شیب طولانی پایین می‌رود، لنت‌ها و دیسک ترمز به شدت داغ می‌شوند و دمای لنت به حدی می‌رسد که اجزای آن توانایی جذب گرمای بیشتری را ندارند و لنت خاصیت ترمزگیری و اصطکاک خود را از دست می‌دهد. همچنین با بالا رفتن دمای لنت، رزین‌های استفاده شده در ساختار آن شروع به تبخیر می‌کنند. بخارات ایجاد شده لایه‌ای را بین لنت و دیسک ایجاد می‌کنند که مانع تماس لنت با دیسک می‌گردند رزین فنلی فرمالدئید که بیشترین استفاده را در لنت دارد قابلیت تحمل گرمایی تا ۲۵۰c را داراست در صورتی که لنت ترمز در ترمز گیری در سراشیبی و ترمز سنگین تا ۳۵۰ ال ۴۰۰ درجه گرم میشود که باعث سوختن و تبخیر رزین و ایجاد یک لایه شیشه مانند روی لنت شده و مانع عملکرد درست سیستم ترمز میشود لنت ترمز تولید شده با برند کویین (Queen) با فرمول جدید خود برای اولین بار در ایران با افزودن اسید بوریک در رزین توانستن قابلیت تحمل گرمایی رزین رو تا ۴۹۰c افزایش دهند که باعث شده لنت شیشه نکند

تستهای لنت

کلیه تستهای لنت بر اساس استاندارد ۵۸۶ ملی ایران انجام می‌شود. که شامل تست سایش – تست برش – تست چسبندگی – و تست سختی می‌باشد. سختی لنت باید بین ۴۰ الی ۸۰ راکول اس باشد (با راکول سی اشتباه نشود- مثلاً سختی ابزارهای برش از ۷۵ راکول سی به بالا می‌باشد). در صورتی که سختی کم باشد لنت زود خورده می‌شود و در ضمن درجه حرارت آن خیلی سریع بالا می‌رود و اگر درجه سختی زیاد باشد لنت به سرعت آینه شده و همچنین به دیسک و یا کاسه چرخ آسیب وارد می‌کند.